Książka Października - Wilcze Leże

Od A jak Anubis do W jak wilkołactwo.
Zanurz się w świat opowieści, w których granica między tym co realne a tym co fikcyjne niebezpiecznie się zaciera...
W życiu Roberta Storma nadchodzi wielka zmiana. Gdy na horyzoncie pojawi się dziewczyna, która ma szanse zostać kobietą jego życia, Robert pozna smak porażki i narazi się wpływowym przeciwnikom. A jedynym wyjściem będzie ucieczka...
Doktor Skórzewski znów zetknie się z pytaniami bez odpowiedzi i stanie twarzą w twarz z faktami, których nie sposób ogarnąć rozumem...
Zaś we Wrocławiu pewna pochodząca z Breslau mumia przysporzy inspektorowi Pawłowi Nowakowi sporo kłopotów.
Umość się wygodnie w Wilczym Leżu i oczekuj niespodziewanego.

Każde z tomów opowiadań Pilipiuka zawsze wywierają na mnie ogromne wrażenie. Autor wciąż zaskakuje historiami nie tylko tajemniczych zagadek, ale wręcz mitycznich, nie z tego świata. Często czytając je, a mam mocno rozbujałą wyobraźnię, naprawdę mocno wkręcam się w temat. Uczuciu temu towarzyszy niedosyt i pytanie na koniec niektórych historii - ależ hooola hola! Jak to, to już tyle? A co dalej? Moje myśli potrafią krążyć potem wokół tychże opowiadań nawet kilka dni. Dlatego uwielbiam je, szczególnie za to, że dają do myślenia i porafią tak rozbujać moją wyobraźnię. 

W przypadku Wilczego Leża było tak samo, a mogłabym rzec, że nawet bardziej. Tytułowe opowiadanie - według mnie najlepsze - to historia z czasów  II WŚ, śledzimy losy małej żydówki. W obawie o własne życie podejmuję odważną decyzję o ucieczce i odkrywa prawdziwe wilcze leże w pobliskich lasach - okazuje się, że dzięki temu miejscu udaje się przetrwać ciężki okres w jej życiu. Trochę w napięciu, trochę w melancholii czytałam tą historię. Podobnie było z opowiadaniem dotyczącym zaginionej - również w okresie wojennym - nigdy nie wydanej książki Kornela Makuszyńskiego, kontunuacji słynnego Szatana z Siódmej Klasy. Poruszająca opowieść List z wysokich gór również odbiła się mocno w mojej pamięci, jak i Odległe krainy, sprawa tajemniczego zaginięcia w starej kamienici sprzed wielu lat.

Oprócz tytułego wilczego leża, mamy też opowiadanie o wilkołakach, z którymi zetknie się podczas swojej pracy Doktor Skórzewski. W innym zaś stary lekarz spotka niespotykane, wręcz zetknie się z zaświatami podczas odkrywania nowości medycznych. Dla Roberta Storma nie zabrakło też zagadek iście detektywistycznych, jak szukanie zaginionego czołgu czy relikwiarza. Samobójstwo na Maślicach to tym razem sprawa policjanta Pawła Nowaka, przyznam, że trochę odrażajaca historia, a przy tym cholernie smutna. Chociaż odkrywamy tajemnice i powód młodego samobójcy, poznajemy ciekawostki z czasów egipskich mumii, żal mi było młodego chłopca, którego życie nigdy nie oszczędzało.

Wszystkie opowiadania trzymały poziom, jak widać każde przeżywałam na inny sposób. Naprawdę lubię książki pana Andrzeja i nie wyobrażam sobie, żeby mogło zabraknać nowych tomów - po każdym mam ogromny niedosyt i chce więcej. Mam nadzieję, że wkrótce się doczekam, a tymczasem zacieram ręce na nowe przygody Wampirów z PRL-u, które mają się pojawić w nowym roku.